BUČJE (789 st.), stočarsko (43,6% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, u podnožju Velikog (Golog) krša (1148 m) i Čoka Druguluja, 21 km SI od Bora. Površina atara iznosi 3.064 ha. Prostire se pravcem SZ-JI (dužine 14 km, širine približno 6 km) duž lokalnog puta, u visinskoj zoni 560-600 m. Objedinjuje četiri "rejona": Balja stankul, Vinograde, Banjicu i Prpod. U ranijim fazama razvoja naselju je pripadao i zaselak Topla (sada posebno seosko naselje). Pominje se 1466, a na jednoj austrijskoj karti ucrtano je pod nazivom Butschu. St. je srpsko i vlaško (slavi Spasovdan i Sv. Petku), starosedelačko, a početkom XIX v. iseljava se u požarevačku Moravu. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,6 (1961) do 1,2 (1991). Vodosnabdevanje je raznovrsno (34% domaćinstava priključeno na javni vodovod, 23% preko sopstvenih vodovoda, 17,8% iz kopanih bunara i dr.). Ima četvororazrednu OŠ, dom kulture, biblioteku, bioskop, zdravstvenu i veterinarsku ambulantu, zemljoradničku zadrugu i dr. Na putu za selo Gornjane, na padinama Velikog krša, izgrađena je spomen-česma posvećena stručnjacima - graditeljima HE "Đerdap", poginulim u avionskoj nesreći 1967. god. U ataru postoje nalazišta gvožđa, sumpora i gipsa.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Bučje
|
