(1244) bolđiș (rom. boldiș) шиљаст [pridev] bolđiș (bolđișă) (mn. bolđișă) [akc. bolđiș] (prid.) — ① (za predmete) šiljast, štrkljast, kome štrči vrh, šiljak ∎ a tîrsît pi lînga luok, ș-a lasat ńișći spińamă în mižluoku drumuluĭ, sî șća ku spińi bolđiș în sus, da pi aśiĭa trĭek kopiĭi đeskulț kînd sa duk la rîu sî sa skalđe — kresao je lisnik i ostavio je nekavo trnje na sred puta, da stoji sa bodljama štrkjljasto u vis, a tuda prolaze bosonoga deca kada idu na reku da se kupaju ② (psih.) oštar pogled, pogled ispod oka; buljav, ispitivački ili podmukao pogled ∎ dukî-sa drakuluĭ, are o uĭtatură bolđișă, frika ma taĭe kînd guod îm skapă uoki sî ma uĭt la ĭel — đavo ga odneo, ima neki podmukao pogled, strah me preseče kad god mi se omakne da ga pogledam ♦ var. bolđiuluĭ ♦ sin. kĭorđiș [Por.] ∞ bolđi
|