(1349) dîmîzluk (rom. tamazlâc) домазлук [imenica] dîmîzluk (mn. dîmîzluś) [akc. dîmîzluk] (i. m.) — ① domazluk, odabrani primerak domaće životinje koji se ostavlja za priplod ∎ purśelo-sta nu-l taĭ, ăl las đi dîmîzluk — ovo prase ne koljem, ostavljam ga za domazluk ♦ var. dumîzluk, domîzluk [Por.] ♦ dij. var. tămăzlîk [Kmp.] ♦ dij. var. tamazlîk ∎ dakă vrĭeĭ, sî-ț dau un berbeśel đi tamazlîk — ako hoćeš, daću ti jednog ovnića za domazluk [Crn.] ♦ dij. var. dămăzluk ② prihod domaćinstva; opšti napredak, blagostanje ∎ dămăzluku ĭe măĭ bun śe aĭ în viće, ku śe kasa dîă înainće — domazluk je sve ono najbolje što imaš od priploda, sa čime kuća napreduje (Jasikovo) [GPek] ♦ dij. var. tămîzlîk (Malajnica) [Pad.]
|