(1383) ḑîuă (rom. ziuă) дан [imenica] ḑîuă (mn. ḑîļe) [akc. ḑîuă] (i. ž.) — (kal.) ① dan, vreme od izlaska do zalaska Sunca ∎ vińe tuamna, ḑîua ĭe tuot mîĭ mikă — ide jesen, dan je sve kraći ② praznik ∎ mîńe ĭe ḑîuă marĭe, nu să lukră — sutra je praznik, ne radi se ③ mera za površinu ∎ am pus grîu vro tri ḑîļe đi aratură — posejao sam pšenice oko tri dana oranja ④ mera za prikaz udaljenosti ∎ pînă-n Ńiș ĭastă duauă ḑîļe đi mĭers — do Niša ima dva dana hoda ♦ var. zîuă (Valakonje, Savinac, Lubnica, Gamzigrad) ♦ skr. ḑî [Crn.] ⑤ (u izr.) danonoćno, neprekidno ∎ a lukrat ḑîua-nuapća, șî la urmă ĭar’ ńimika — radio je danonoćno, i na kraju opet ništa [Por.] ♦ dij. var. ḑîvă [Zvizd] ♦ dij. var. zăuă (Prahovo) [Kmp.]
|