(1532) bîlś (rom. bâlci) вашар [imenica] bîlś (mn. bîlśurĭ) [akc. bîlś] (i. m.) — ① vašar, panađur ∎ bîlśo-sta a fuost slab đi tuot, ńigustuorĭ n-a fuost șî n-am putut să vind vițălu kum am ginđit; nu șću kum o sî vin la bań să plaćesk porĭezu — ovaj vašar je bio sasvim slab, trgovaca nije bilo i nisam mogao da prodam tele kako sam mislio; ne znam kako ću doći do para da platim porez ② (fig.) veći skup ljudi; gužva, gungula ∎ sa luvară la sfadă în mižluoku satuluĭ, da pi lînga iĭ lumĭa s-a adunat ka la bîlśi — počeše da se svađaju na sred sela, a oko njih ljudi se skupili kao na vašaru ∎ bîlś đi primovară — prolećni vašar ∎ bîlś đi vară — letnji vašar ∎ bîlś đi tuamnă — jesenji vašar ♦ sin. pănađur [Por.]
|