(1681) đeskînćik (rom. descântec) бајалица [imenica] đeskînćik (mn. đeskînćiśе) [akc. đeskînćik] (i. s.) — (mag.) bajalica, basma, vradžbina ① a. tekst koji se izgovara prilikom bajanja ∎ đeskînćiśiļi đi dragusta au măĭ frumuasă vuorbe — ljubavne basme imaju najlepše reči b. čin bajanja ∎ s-a dus la vrîžîtuare să-ĭ fakă đeskînćik đi durĭarĭe la burtă — otišao je kod vračare da mu baje protiv bolova u stomaku ② vrste bajanja ∎ ĭastă đeskînćiśe în tuaće fĭelurĭ — ima bajalica svih vrsta ∎ đeskînćik ku al kurat — čista magija ∎ đeskînćik ku al rîău — zla magija, bajanje uz pomoć zle sile ∎ măĭ tare ĭe đeskînćiku ku al rîău, ama aĭa nu kućaḑă tot nat să lukrĭe — najače bajanje je sa zlim silama, ali to ne sme svako da radi ∎ đeskînćik đi skrisa — (dosl.) bajanje za zapisano, tj. da se ostvari zapisana sudbina ∎ đeskînćik đi dragusta — ljubavna basma ∎ đeskînćik đi naluś — basme protiv priviđenja ♦ var. điskînćik [Por.] ∞ đeskînta
|