(194) alb (rom. alb) бело [imenica] [pridev] alb (albă) (mn. albĭ, albĭе) (i. s.) (prid.) — (color) belo, beo ∎ farbă albă — bela boja ∎ lumĭa albă — beli svet ∎ s-a dus în lumĭa albă — otišao u beli svet, ne zna se gde je ∎ kimĭașa albă — bela košulja ∎ stamîna albă — bela nedelja, sedmica u narodnom kalendaru, pre početka uskršnjeg posta ∎ pomana albă — bela pomana, daća koja se pokojnicima priređuije tokom bele nedelje, i na kojoj svi prilozi moraju biti beli (sir, jaja, pirinač, bele sveće) ∎ lupi aĭ albĭ — beli vukovi, mitske životinje koje su živele u neko pradavno vreme; u izrazu: „kînd a trait lupi aĭ albĭ” označava vremenski period pre početka računanja vremena [Por.]
|