(2934) puțîn (rom. puţin) мало [pridev] puțîn (puțînă) (mn. puțîń, puțîńe) [akc. puțîn] (prid.) — malo ∎ puțîn a sapat, măĭ mult a ḑakut la umbră — malo je kopao, više se izležavao u hladu ∎ pi mulț a kĭemat, ama puțîń a veńit — mnoge je zvao, ali ih je malo došlo ∎ puțîń bań avut, n-a putut să kumpire ļak — malo je novaca imao, nije mogao da kupi lek ∎ puțîn a măĭ ramas pănă la śină, rabdațî-va kîta — malo je još ostalo do večere, strpite se malo ∎ s-a lasat đi ńigustoriĭe, kî avut puțînă dobîndă đin ĭa — napustio je trgovinu, jer je imao malo vajde od nje ∎ (komp.) puțîn, măĭ puțîn, șî măĭ puțîn — malo, manje, najmanje ♦ supr. mult [Por.]
|