(3107) vaļe (rom. vale) долина [imenica] vaļe (mn. văĭ) [akc. vaļe] (i. ž.) — (oron.) dolina; dolja ∎ vaļa ĭe adînśimĭa întra doa śuoś — dolina je udubljenje između dva brda ∎ vaļa adînkă — dubodolina ∎ vaļa mikă — mala dolina ∎ vaļa mare: vaļa ku rîu kare trĭaśe pin sat (nume đies) — velika dolina: dolina sa rekom koja protiče kroz selo (čest toponim) ∎ vaļa sakă, vaļa pin kare vrodată a mĭers apa — suvodolina, dolina kojom je nekada tekla voda ∎ (u izr.) đi vaļe — dolinski ∎ (u izr.) pi vaļe — po dolini; dolinom; u dolinu/dolini ∎ a rașît sî dubuară đi la śuakă, să traĭaskă pi vaļe — rešio je da siđe sa brda, da živi u dolini ∎ (u izr.) la vaļe — nizvodno ∎ kînd rî-o-l mare mĭarźe pin saće kîtra rîsarit, atunśa aĭ nuoștri ku vuorba „la vaļe” însamnă șî rîsaritu — kad glavna reka teče kroz sela ka istoku, onda naši rečima „la valje” označavaju i istok ∎ (u izr.) în vaļe — nizbrdo; na dole [Por.]
|