(3138) kikă (rom. chică) плетеница [imenica] kikă (mn. kike) [akc. kikă] (i. ž.) — ① (oglavlje) pletenica, kika ∎ kikă ĭe păr muĭerĭesk înpļećit în bîrțâ — kika je ženska kosa upletena u pletenicu ∎ đemult tuaće șkolarițîļi a dus păr înpļećit în kike — nekada su sve učenice nosile kosu upletenu u kike ♦ sin. bîrță ② (zast.) pramen kose koji se seče prilikom krštenja deteta ∎ ĭerĭ ĭ-a luvat đin kikă la kopil, la bućeḑat, ș-a fakut visaļiĭe mare — juče su detetu isekli pramen kose, krstili ga, i napravii veliko veselje ③ (bot.) svila na kukuruzu ∎ druga a slubaḑît kikă, kukuruḑu ĭe bun đi fiert — klip je pustio svilu, kukuruz je dobar za kuvanje [Por.] ∞ kukuruḑ
|