(3150) rudă1 (rom. rudă) род1 [imenica] rudă1 (mn. ruđe ?) [akc. rudă] (i. ž.) — (zast.) ① (za srodstvo) rod, rođak; srodnik, srodstvo; loza ∎ rudă apruape — blizak rod; blisko srodstvo ∎ rudă đeparće — dalek rod ∎ đin iĭ nu ma ĭastă ńima, ļi s-a stîns ruda — od njih više nema nikog, loza im se ugasila ② (za malu količinu ili nestašicu) nimalo, ni trunke; ničega, nikoga i sl. ∎ murim đi fuame, nuĭe rudă đi fańină în sak — umrećemo od gladi, nema ni trunke brašna u džaku ∎ nu măĭ gasășć rudă đi uom pin saće, s-a pîrasît tuaće — ne možeš naći živoga čoveka po selima, opustela su sva ∎ nuĭe rudă đi ban în lume, mare ńistoțală șî sîraśiĭe — (fig.) ljudi nemaju ni žutu banku (prebijenu paru i sl.), velika nestašica i siromaštvo ♦ up. ńam, fîmeļiĭe [Por.] ∞ ńam
|