(356) an (rom. an) година an (mn. ań) — ① (i. ž.) — (kal.) godina ∎ ano-sta — ova godina ∎ anu đi ḑîļe — godina dana ∎ anu trĭekut — protekla godina ∎ la anu — na godinu, za godinu (dana) ∎ măĭ are ań — ima godine, poživeće još ∎ s-a înpuțînat ańi — smanjio se preostali broj godina, približila se smrt ∎ an tîrḑîu — godina u kojoj kasni zrenje poljoprivrednih kultura ∎ a trĭekut ań șî ań — protekle su godine i godine, prošlo je mnogo vremena ∎ pomana la anu — godišnji pomen, daća na godišnjici smrti ∎ žumataće đi an — pola godine ∎ a ĭeșît anu — istekla je godina, navršila se ∎ la svîrșîtu anuluĭ — na kraju godine ♦ (la) ań đi bîtrîńață — (u) stara vremena, davnina ∎ anol nou — nova godina ② (pril.) lane, prošle godine ∎ aĭa a fuost an — to je bilo prošle godine ∎ (u izr.) pănă măĭ đ-a-l an fusă lu tuoț bińe — do pre neku godinu beše svima dobro [Por.]
|