(4271) ogļindă (rom. oglindă) огледало [imenica] ogļindă (mn. ogļinḑ) [akc. ogļindă] (i. ž.) — ① ogledalo, glatka površina u kojoj se odražavaju likovi ∎ mulț rumîńi aĭ batrîń n-avut ogļindă, s-a uĭtat în vrun vas ku apă — mnogi stari Vlasi nisu imali ogledalo, ogledali su se u nekom sudu sa vodom ∎ ogļinḑ miś, kare fĭaćiļi a dus în kutariță đi mînă, ļ-a kumparat baĭețî pi la bîlśurĭ — mala ogledalca, koje su devojke nosile u ručnim korpicama, kupovali su im momci na vašarima ∎ kînd muare vrunu în kasă, ogļinda sa astrukă, or sa-ntuarśe la parĭaće — kad neko umre u kući, ogledalo se pokriva, ili okreće ka zidu ∎ faśe ku ogļinda — šalje signal ogledalom ② (fig.) odraz, slika nekog ili nečega ∎ kopiĭi sînt ogļinda parințîlor — deca su slika roditelja ∎ lukro-sta ĭe ogļinda nuastră adăvărată — ovaj posao je naše verno ogledalo ♦ var. ogļinđao [Por.] ♦ dij. var. ogrnđao (Voluja) [Zvizd] (Sige) [Hom.]
|