(4618) suoră (rom. soră) сестра [imenica] suoră (mn. suruorĭ) [akc. suoră] (i. ž.) — (srod.) sestra ∎ suoră bună — rođena sestra ∎ suoră vitrîgă, suoră numa đi pi tată, or numa đi pi mumă — polusestra, sestra samo po ocu, ili samo po majci ∎ suora mikă — mlađa sestra ∎ suora mare — starija sestra ∎ suoră đi sufļit — posestrima ∎ suoră đi pi lapće, fată đi sama ku mińe kare a supt la muma đampreuna ku mińe, kă mumî-sa n-avut lapće, or a murit la nașćire — sestra po mleku, devojčica vršnjakinja koju je dojila moja majka naporedo sa mnom, jer njena majka nije imala mleka, ili je umrla na porođaju [Por.] ♦ (demin.) sorurikă (Slatina) [Crn.] ∞ ńam
|