(6556) prizuvi (rom. numi (a se)) преzивати се [glagol] prizuvi (ĭuo ma prizuvĭesk, ĭel sa prizuvĭașće)(gl. p. ref.) — ① prezivati se ∎ a fuost mulće muĭerĭ kare n-a mĭers la șkuală șă n-a șćut kum sa prizuvit la karće, ama a șćut đi poļikra lu ńamu luor, kî ĭe pastrat đin babaluk — bilo je dosta žena koje nisu išle u školu pa nisu znale kako se prezivaju, ali su znale porodični nadimak, jer je sačuvan od starina ② prozivati (obično po prezimenu) ∎ narńiku stă țapuoń pi skărĭ, șă prizuvĭașće soldațî la rînd, śećind đi pi o fuaĭe đi arćiĭe — narednik stoji ukrućen na stepeništu, i redom proziva vojnike, čitajući sa jedne liste papira [Por.]
|