(805) bukată (rom. bucată) плод [imenica] bukată (mn. bukaće) [akc. bukată] (i. ž.) — ① plod, usev; hrana ∎ umplură masa ku bukaće — napuniše trpezu plodovima ∎ a rođit bukaće đi tuotă suarta: krastavĭeț, piparkă, śapă, potloźań, varḑă, da șî karńe o sî fiĭe đi ĭarnă — rodilo je plodova svih vrsta: krastavac, paprika, luk, paradajs, kupus, a i mesa će biti za zimu [Crn.] ② zalogaj, komad ∎ anu a fuost rău, n-a fuost o bukată sî ĭaĭ în gură — godina je bila loša, nije bilo ploda jednog da staviš u usta ③ (zast.) predmet, stvar ∎ astalu la pomană pļin ĭe đi bukaće în tuaće fĭelurĭ — sto na pomani pun je stvari svih vrsta ♦ up. bukatură [Por.] ∞ bukă
|