(917) brĭazdă (rom. brazdă) бразда [imenica] brĭazdă (mn. brîăžđ) [akc. brĭazdă] (i. ž.) — ① brazda, udubljenje koje plug ostavlja na površini zemlje pri oranju ∎ kînd arĭ ku vićiļi, șî kînd plugu-ț sîare đin brĭazdă, kî ĭe pomîntu tare, loko-la ńiarat în fundu brîažđi, sa kĭamă pîrś — kad oreš stokom, i kad ti plug iskoči iz brazde zbog tvrde zemlje, onaj nepoorani deo na dnu brazde zove se jarac ② dugačak i uzan trag iza nekog predmeta koji se kretao ili koji je vučen ∎ a trĭekut kare a fi trĭekt ku saĭna pin namĭeț, ș-a ramas brîăžđ adînś dupa ĭel — neko je prošao sankama kroz smetove, i ostavio duboke brazde za sobom ♦ (demin.) brĭazduță, brĭezduļeț ♦ (augm.) brĭazduoń ♦ sin. șîrag [Por.] ∞ brăzdui
|