(4420) spuńa (rom. spune) казати [glagol] spuńa (ĭuo spun, ĭel spuńe) [akc. spuńa] (gl. p. ref.) — ① kazati, govoriti, pričati ∎ ń-a kriśit kă nu măĭ vrĭa să ńi spună ńimika, fînka ń-a spus tuot śe șćiĭe — poručio nam je da više ne želi da nam kaže ništa, pošto nam je ispričao sve što zna ∎ spuńe śe aĭ, șă fuź — kaži šta imaš, i briši ② odati, izdati ∎ s-a rugat đi mińe sî n-o spun k-am vaḑuto kum sa țukă ku alțî — molila me je da je ne odam da sam je video kako se ljubi sa drugima ③ ogovarati ∎ spuńe mulće — ogovara [Por.] ♦ dij. var. spuĭe (Brodica) [Rom.]
|