(4991) glumă (rom. glumă) шала [imenica] glumă (mn. glume) [akc. glumă] (i. ž.) — šala ∎ uom ponćur, nu șćiĭe đi glumă — namćor, ne zna za šalu ∎ (u izr.) đin glumă — od šale, bez zle namere ∎ uom kare ĭe dat đi glumă ĭe bun uom, are bun sufļit — čovek koji ima smisla za šalu je dobar čovek, ima dobru dušu [Por.] ∞ glumi
|