   
 |
|
(1088) țîkă (rom. ţâcă)  sorta [imenica]țîkă (mn. țîś) [akc. țîkă] (i. ž.) — ① sorta, vrsta (za ljude) ∎ așa țîkă đi lume rîa, n-a măĭ vaḑut ńima — takvu sortu loših ljudi, još nije video niko ② poreklo; loza; rod, svojta; familija ∎ draku va șći đi unđe sa traźe țîka luor — đavo će ga znati odakle se vuče njihova loza ∎ nu sînt iĭ đin țîka nuastră — nisu oni iz naše loze ③ (psih) narav (obično se odnosi na decu) ∎ kopiļe, trasńirĭa-n țîka-tĭa, draśaskă — dete, grom ti spalio đavolsku narav [Por.] Grupa reči: Brak, porodica, srodstvo [=85 pojmova] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE țâcă, țâci, s.m. (pop.) copil. Sursa: DAR (2002) Link : ţâcă |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||