   
 |
|
(1450) dulău (rom. dulău)  psina [imenica]dulău (mn. dulăĭ) [akc. dulău] (i. m.) — (zool.) psina, veliki pas ∎ kînd aĭ dulăĭ ku ćińe la munće, nu ći ćĭemĭ ńiś đi lupĭ, ńiś đi urș — kad uz sobe u planini imaš velike pse, ne bojiš se ni vukova, ni medveda ♦ var. durlău (Tanda) ♦ sin. kînoćeu ♦ up. dulfă [Por.] ∞ kîńe Etimologija: Polj. dolow Grupa reči: Životinje [=11 pojam] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE DULẮU, dulăi, s. m. Câine mare (și lățos); zăvod. – Din pol. dolow. Sursa: DEX98 (1998) Măi bine cu sapa în mînă decît dulău la stînă! Sursa: VasilePopa, p. 566 Link : dulău |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||