|
|
(1992) fluturat (rom. fluturat) provetren [pridev] fluturat (fluturată) (mn. fluturaț, fluturaće) [akc. fluturat] (prid.) — (za zrnevlje) provetren, izložen vetru da bi se očistio od prljavštine ∎ buabiļi ći kukuruḑ sînt fluturaće đi gîrgariț — zrnevlje kukuruza očišćeno je od gagrica (=gagrice su „odlepršale” nošene vetrom) [Por.] ∞ flutur Grupa reči: negrupisano [=691 pojam] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE FLUTURÁT s. n. (Rar) Fluturare. – V. flutura. Sursa: DEX98 (1998) Link : fluturat |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||