     
 |
|
(2257) fuśiĭe (rom. fucie)  fučija [imenica]fuśiĭe (mn. fuśiĭ) [akc. fuśiĭe] (i. ž.) — (tehn.) fučija, duguljast drveni sud za prenos tečnosti ∎ fuśiĭa ĭe vas lunguĭat, fakut đi duoź, ku kare Sîrbi a dus vin đi la Kraĭna — fučija je duguljast sud, izrađen od doga, kojim su Srbi donosilo vino iz Krajine ∎ aĭ nuoștri, kare avut fuśiĭ, a țînut în ĭiaļe oțîăt — naši, koji su imali fučije, držali su u njima sirće [Por.] (izr.) Žuakă-n uoră, supțîrĭel ka fuśiĭa. — Igra u kolu, tanušan ko fučija! ◊ Nu-ĭ stă kuraua la śuariś, kî ĭe fakut ka fuśiĭa. — Ne drži mu kaiš pantalone, jer je napravljen kao fučija. (Kaz. Paun Ilić, 1952, zapis: Durlć, Tanda, 16. VII 2013) [Por.] Etimologija: srb. fučija < tur. fyčy Grupa reči: Kuća, pokućstvo, okućnica, imovina [=209 pojmova] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE fúcie s.f. (reg.) vas de lemn în formă de butoi. Sursa: DAR (2002) fucíe f. (turc. fyčy, cĭubăr de cules strugurĭ, butoĭaș, de unde și alb. fuči și sîrb. fúčija, cĭubăr). Vs. Cĭubăr: Icĭ e dealu, icĭ e via. Mă ĭubeam an cu Maria și beam vinu cu fucia (Neam. Rom. Pop. 6, 432). Olt. Trans. sud. (fúcie și fî́cie, în Meh. fucíe). Butoĭaș, fedeleș (de la 2-10 litrĭ). Ban. (fúcie). Cĭubăru´n care se scurge rachiu din cazan. – Și fîcíŭ n., pl. e și urĭ (Gorj), fedeleș. Sursa: Scriban (1939) Link : fucie | |
 Klikni na sliku za povećanje! Click to image for big foto! | Fuśiĭa — fučija, izrađena od strane pintera, prva polovina XX veka, selo Crnajka, Gornji Poreč, opština Majdanpek, Srbija. Etnografska zbirka Muzeja u Majdanpeku, inv. br. E/152. Foto: Miroslav Balabanović, 2004 |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||