   
  |
|
|
(2470) bilă (rom. bilă) plamen [imenica] bilă (mn. biļe) [akc. bilă] (i. ž.) — (ret.) plamen vatre, jezgro plamena ∎ fuoku are bilă; bila ĭe para śe sa rađikă în sus kînd fuoku arđe — vatra ima „bilo”; „bilo” je plamen koji suklja uvis kad vatra gori ♦ sin. bîlbataĭe [Por.] ∞ fuok (izr.) La uom narokuos iĭ baće bila șî-n śanușă. — (dosl.) Srećnome čoveku plamen bije i u pepelu. (=Vatra gori kako kod okreneš; srećniku uvek ispadne na dobro, makar išlo naopako. Kaz. Rumenka Ilić, r. 1964, zapis: Durlić, Tanda, 14. VIII 2013) [Por.] Grupa reči: Kuća, pokućstvo, okućnica, imovina [=209 pojmova] Reč zapisao: Durlić Mesto: Tanda Opština: Bor Područje: 05 Munćani (Porečani) |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||