    
 |
|
(2660) gîsak (rom. gânsac)  gusan [imenica]gîsak (mn. gîsaś) [akc. gîsak] (i. m.) — (ornit.) gusan, mužjak guske ∎ am śinś gîșć șî un gîsak — imam pet gusaka i jednog gusana ♦ var. gîskan [Por.] ∞ gîskă (stih) Doa rîață ș-un gîsak, A pļekat în mak-mak-mak! Ļipa-ļipa pi karare, A pļekat în proîmblare! — Dve su plovke i gusak, Krenule u mak-mak-mak! Šljapa-šljapa po puteljku, Krenuli da se provedu! (Iz pesme „Doa rîață” — „Dve plovke”, zapis: Durlić, čuo u detinjstvu u Rudnoj Glavi, druga pol. XX veka) [Por.] Etimologija: bug. găsak Grupa reči: Životinje [=310 pojmova] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE GÂNSÁC, gânsaci, s. m. (Pop.) Gâscan. – Din bg. găsak. Sursa: DEX98 (1998) gînsác (gânsáci) , s. m. – Gîscan. – Mr. gusac, megl. gînsac. Sl. *gąsakŭ (Conev 54; DAR), cf. bg. găsak, sb. gusak, ceh., rut. husak. Cf. gîscă.Sursa: DER (1958-1966 Link : gânsac |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||