|
|
(301) alat (rom. halat) alat [imenica] alat (mn. alaće, alaturĭ) [akc. alat] (i. s.) — ① (tehn.) alat, pribor, oruđe, sve što se koristi za ručni rad, naročito u zanatstvu ∎ tuata kasa trăbe să aĭbă alaturĭ đi-ndamînă — svaka kuća treba da ima priručne alatke ② (fig.) muške genitalije ∎ kopiļe, pazîăț „alatu”, kă o sî-ț trăbe kînd krĭeșć — dete, čuvaj „alat” jer će ti trebati kad odrasteš [Por.] Etimologija: tur. alat, alet Grupa reči: Zanati-i-alati [=1 pojam] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE HALÁT2, halaturi, s. n. (Reg.) Unealtă, sculă; p. ext. echipament, harnașament. – Tc. alat, alet. Sursa: DLRM Link : halat |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||