   
  |
|
(302) alaman (rom. alaman)  alavetina [imenica]alaman (alamană) (mn. alamań) (i. m.) — (augm.) alavetina, velika ala ① (pej.) alavac, proždrljivac, koji mnogo i halapljivo jede ∎ alaman, ńiśkînd nu sa măĭ satură — alavac, nikad se ne nasiti ② (fig.) pustahija, neobuzdan čovek ∎ Mńamțî a fuost uamiń răĭ, ama ku rînd, da Rușî ńișći aļimań bĭețîĭuoș, măĭ mult s-a omorît iĭ đi iĭ — Nemci su bili zli ljudi, ali su imali neki red, a Rusi su bile pijane pustahije, koje su se najviše ubijale međusobno ♦ var. aļiman [Por.] ∞ ală Grupa reči: Osećanje, mišljenje, narav, osobine i fiziologija čoveka [=474 pojma] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE alamán1 (nume etnic) adj. m., s. m., pl. alamáni; adj. f., s. f. alamánă, pl. alamáne Sursa: DOOM 2 alàman m (Vuk) »hajduk, razbojnik«, u jednom dijelu bivše Vojne granice (Šajkaški bataljun, Banat) »ciganin«. Upotrebljava seu poredbi kao alamani pojedoše. Neće biti u vezi s Allemand »Nijemac« jer Turci u novije vrijeme prihvatiše ovaj naziv za narod, stariji je Nemçeli, nego će biti, kako Matzenauer i Daničić misle, turski (tatarsko-džagatajski) alaman = alakman »lupeže. Čudno je da riječ nije potvrđena drugdje na Balkanu.Prema Korschu je također iz istočno-turskoga i u vezi s glagolom almak (v. ališ-veriš).Lit.: ARj l, 62. Matzenauer, LF 7, 2.Korsch, ASPh 8, 647. Sursa: Skok Link : alaman |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||