     
 |
|
(3187) izvuon (rom. izvon)  zvono [imenica]izvuon (mn. izvuańe) [akc. izvuon] (i. s.) — zvono ∎ izvuon ĭe kluopît đi aramă, kare sa atîrnă la viće la gît — zvono je mesingana klepetuša, koja se kači stoci oko vrata ∎ izvuonu ĭe đi aramă, da kluopîtu đi fĭer — zvono je od mesinga, a klepetuša od gvožda ♦ up. kluopît [Por.] ♦ dij. sin. tuś (Manastirica, Ključ) [Pad.] ∞ kluopît Etimologija: srb. zvono Grupa reči: Stočarstvo [=133 pojma] Reč zapisao: Durlić Mesto: Boljetin Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE izvón n., pl. oane (sîrb. zvono, clopot, pin [!] anal. cu alte cuvinte. V. zvon). Ban. Trans. Talangă. Sursa: Scriban (1939) Link : izvon |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||