       
 |
|
(660) beļitură (rom. belitură)  oguljetina [imenica]beļitură (mn. beļiturĭ) [akc. beļitură] (i. ž.) — ① oguljetina, brazgotina; ogrebotina; oderotina ∎ kaḑuĭ, șî fakuĭ beļitură mare în źanunkĭe — padoh, i napravih veliku oguljetinu na kolenu ② (fig.) beļitură đi uom — nezgodan čovek, zaguljenko [Crn.] ③ (dosl.) „obeljenost, belina”, obeljeno, odnosno oguljeno ili odrano mesto, sa koga je skinuta kora ili koža, pa se vidi donji sloj, koji je svetliji ∎ păkurari n-avut alt lukru, numa a fakut beļiturĭ pi faź, nu șćiu kă așa ļiamńe puot sî sa ușće đin piśuare — čobani nisu imali druga posla, nego su pravili oguljetine na bukvama, ne znaju da se takvo drveće može osušiti iz korena [Por.] ∞ beļi Etimologija: slov. bĕliti + ura Grupa reči: Delovi tela ljudi, životinja i ptica [=226 pojmova] Reč zapisao: F. Paunjelović Mesto: Osnić Opština: Boljevac Područje: 06 Munćani (Crnorečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE belitúră f., pl. ĭ. Loc belit (jupuit). Fig. Jaf (Let. 1, 473). Sursa: Criban Link : belitură |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||