|
|
(875) ama (rom. ama) ama ama [akc. ama] (vez.) — ama, veznik a. za isticanje suprotnosti; ali ∎ du-će la lukru, ama ogođașći-će frumuos — idi na posao, ali se lepo doteraj ∎ vîăd ĭuo śe aĭ đi gînd, fîă așa, ama nu faśa pakaće niś kuĭ — vidim ja šta si naumio, uradi tako, ali nemoj nauditi nikom [Crn.] b. za pojačanje tvrđenja, pitanja, čuđenja ∎ ama, kînd îț spun ĭuo, așa ĭe — ama kad ti ja kažem, tako je ∎ ma — ma, skraćeni oblik ∎ ma nu puaće așa să fiĭe, șî gata — ma ne može tako da bude, i gotovo [Por.] (izr.) Ušuor ĭe đi vorbit, ama grĭeu đi fakut. — Lako je reći, ali je teško uraditi. (Zapis: F. Paunjelović, Osnić) [Crn.] Etimologija: tur. amma < Arap. ämmā „ali, samo” (Škaljić1979) Grupa reči: negrupisano [=691 pojam] Reč zapisao: F. Paunjelović Mesto: Osnić Opština: Boljevac Područje: 06 Munćani (Crnorečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE AMÁ interj. (Înv., ir.) Zău că..., zău așa. – Din tc. ama „însă”, ngr. amá. Sursa: DEX98 Link : ama |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||