     
 |
|
(933) bekĭar (rom. becher)  bećar [imenica]bekĭar (mn. bekĭerĭ) [akc. bekĭar] (i. m.) — ① bećar, neoženjen čovek, stari momak ∎ a fuost bulnaviśuos, șî n-a putut sî sa însuare, a ramas, saraku, bekĭar, baĭat batrîn, ș-așa șî a do murit, ńinsurat — bio je bolešljiv, i nije mogao da se oženi, ostao je, siroma, bećar, stari momak, i tako je i umro, neoženjen ② bekrija, veseljak ∎ n-a lukrat ńimika, a traĭit ka bekĭarĭu — nije radio ništa, živeo je kao bekrija [Por.] Etimologija: tur. bekâr „1. neženja, momak samac, bez porodice. 2. bekrija, mangup, lola” (Škaljić1979) Grupa reči: negrupisano [=691 pojam] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE BECHÉR, becheri, s. m. (Fam.) Burlac, holtei1. – Din tc. bekâr. Sursa: DEX98 Link : becher |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||