|
|
(1327) beļa (rom. belea) belaj [imenica] beļa [akc. beļa] (i. ž.) — belaj, muka, beda, nevolja ∎ greu o sî ńe skoaťem ďe la beļa — teško ćemo se izvući iz bede [Kmp.] ♦ dij. var. beļauă [Por.] ∞ beļauă Grupa reči: Društveni odnosi, status, običaji, pravo, pravda, sud, moral [=300 pojmova] Reč zapisao: V. Trailović Mesto: Prahovo Opština: Negotin Područje: 02 Carani (Kmpeni) Linkovi: Vezi o glumă ďin Praova, kare kuprinďe vorba beļa —Vidi šaljive stihove iz Prahova, koji sadrže reč belaj : LA KRAČUN IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE BELEÁ, belele, s. f. (Fam.) Întâmplare neprevăzută care aduce necaz; pacoste, bucluc. ◊ Expr. A da de belea = a avea o supărare, un necaz. ♦ Ființă care provoacă numai neplăceri, necazuri, încurcături. — Din tc. belâ. Sursa: DEX09 (2009) Link : belea |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||