|
|
(1437) dulfă (rom. dolcă) kučka [imenica] dulfă (mn. dulfe, var. dulfĭe) [akc. dulfă] (i. ž.) — ① (zool.) kučka, ženka psa (obično lošije rase) ∎ dulfă ĭe un fĭeļ đi kațauă — dulfa je jedna vrsta kučke ② (fig.) (pej.) (za ženu) skitara, kurva ∎ śe-ț trîabe dulfa-ĭa đi muĭarĭe, kare mĭarźe đin mînă-n mînă? — šta će ti ta kučka od žene, koja ide iz ruke u ruku? [Por.] Etimologija: Polj. dolow Grupa reči: Životinje [=11 pojam] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE dólcă, dólci, s.f. (înv.) cățea, femeiușca dulăului. Sursa: DAR (2002) DULẮU, dulăi, s. m. Câine mare (și lățos); zăvod. – Din pol. dolow. Sursa: DEX98 (1998) Link : dolcă |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||