  
 |
|
(1677) isă (rom. isa)  zort [imenica]isă (mn. isurĭ) [akc. isă] (i. ž.) — (izob.) zort, frka, stiska; žurba ∎ sî-ĭ măĭ dăm o isă, pă sî ńi duśem la ođină — da udarimo još jedan zort, pa da odemo na odmor ♦ sin. vrau, iț [Por.] (stih) Isă, isă, bazana, Fućo fata, no lasa. N-o lasa s-înbîtrîńaskă, Kî-ĭ s-a faśe pizda ĭaskă, Da ļinđiku uskatură, Șă ći zgîrîĭe la pulă! — Zor, zort, bazana, Jebi curu, ne manjuj, Ne puštaj je da ostari, Da joj pičić ne otvrdne, A sikiljče ne sasuši Pa da ti kurac grebe. (A kîntat Truță Kata. — Pevao Petar Katić, Zapis: Durlić, Rudna Glava, osamdesetih god. XX veka) [Por.] Etimologija: Ngrč. ísa Grupa reči: negrupisano [=691 pojam] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE ísa interj. (ngr. ísa, de o potrivă [!]). Dun. de jos. Strigăt al hamalilor cînd vor să rîdice [!] împreună o greutate. V. herup. Sursa: Scriban (1939) Link : isa |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||