 
 |
|
(181) ara (rom. ara)  orati [glagol]ara (ĭuo ar, ĭel ară) [akc. ara] (gl. p.) — orati, izoravati; raditi pomoću pluga ∎ vrodată lumĭa tuată ara ku plugurļi đi ļiemn — nekada su svi ljudi orali drvenim plugom [Por.] (izr.) ◊ Draku ńiś nu ară, ńiś nu grapă, numa bolđiașće uomu la kur. — Đavo niti ore, niti kopa, nego samo podbada čoveka u zadnjicu. (Zapis: Durlić, Rudna Glava) [Por.] Etimologija: lat. arare Grupa reči: Zemljoradnja i vinogradarstvo [=9 pojmova] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE ARÁ, ar, vb. I. Tranz. A răsturna cu plugul brazde de pământ în vederea pregătirii solului pentru cultivare. – Lat. arare. Sursa: DEX98 Link : ara |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||