|
|
(2692) tîrban (rom. târban) želudac [imenica] tîrban (mn. tîrbań) [akc. tîrban] (i. m.) — (anat.) želudac ∎ ĭ-a krĭeskut burta ka la vakă, kî-ĭ s-a larźit tîrbanu, saraku, n-are marźină la mînkare — naras’o mu je stomak k’o u krave, jer mu se proširio želudac, siroma, nema meru u jelu ♦ sin. burtan ♦ up. rînḑă [Por.] Etimologija: srb. trba Grupa reči: Delovi tela ljudi, životinja i ptica [=226 pojmova] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE tîrbán n., pl. e (sîrb. trba, a. î. V. tîrboc, burtă, burduf, bîrdan). Ban. Burduhan, țiplă (care odinioară ținea loc de geam). Sursa: Scriban (1939) Link : târban |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||