        
 |
|
(2713) greșăļńik (rom. greșelnic)  grešnik [imenica]greșăļńik (mn. greșăļńiś) [akc. greșăļńik] (i. m.) — (ret.) (rel.) grešnik, koji ima grehove ∎ kare omuară uomu ĭe mare greșăļńik — ko ubije čoveka, veliki je grešnik [Por.] ∞ greșî Etimologija: srb. grešnik Grupa reči: Osećanje, mišljenje, narav, osobine i fiziologija čoveka [=474 pojma] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE greșélnic, -ă adj. (derivat literar). Falibil [!], care poate greși. Sursa: Scriban (1939) Link : greşelnic |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||