|
|
(29) duruĭan! (rom. duruian ?) durujan! duruĭan! [akc. duruĭan] (uzv.) — (augm.) (onom.) durujan, reč iz dečje uspavanke; imitiranje teranja konja ∎ „duru, duru, duruĭan” ḑîś kînd puń kopilo-l mik pi źanunkĭe, șă-l țupîĭ ka kînd kîlarĭașće kalu — „điha, điha, đihana” kažeš kada staviš malo dete na kolena, i cupkaš ga kao da jaše konja [Por.] ∞ dur! (usp.) Duru, duru, duruĭan, Dupa kasa lu Stoĭan! Aĭ mi miś pin urḑîś, Aĭ mižlośiń pin rîdaśiń, Da-ĭ mi marĭ pin lastarĭ! ― Điha, điha, đihana, Iza kuće Stojana! Mala deca u koprive, A srednjaci u korenje; One stare - u lastare! Verbalna magijska formula kojom se podstiče rast („lastarenje”) male dece. (Rudna Glava, zapis: Durlić, 1974) [Por.] Grupa reči: Dečje igre, igračke, zabava [=45 pojmova] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||