|
|
(3083) toporaș (rom. topraș) drvoseča [imenica] toporaș (mn. toporaș) [akc. toporaș] (i. m.) — (zast.) drvoseča ∎ toporaș ĭe uom kare a lukrat ku toporu, ku sakurĭa — toporaš je čovek koji je radio sa sekirčetom, sa sekirom ∎ s-a pĭerdut vuorba đin taĭnă, a ramas numa pin đeskînćiśe, șî aĭa rar — reč se izgubila iz govora, ostala je jedino u bajalicama, i to retko [Por.] ∞ topuor (baj.) A veńit noă toporaș, Ku noă topuară — Došlo je devet drvoseča, Sa devet sekirčeta (Đin đeskînćik „Înotorsura mare”. — Iz bajalice „Veliko vraćanje čini”) Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE toporáș m. (d. topor, adică „lucrător cu toporu”, plus sufixu ung. -aș, ca în plutaș). Vest. Pălmaș. Sursa: Scriban (1939) Link : topraş |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||