|
||
(3310) kućińel (rom. cătinel) tiho kućińel [akc. kućińel] (pril.) — tiho, sporo, polako ∎ vorbăsk măĭ kućińel ku ĭeal, kă auđe bińe — govorim tiše sa njim, jer čuje dobro ♦ var. kućuńel (Žitkovica, Dvorište) [Bran.] ♦ up. înkućinat (Vrbica) [Pom.] (zvucni primer) Kînd auđe, vorbĭeșć măĭ kućińel, kînd n-auđe, măĭ tare! — Kad čuje, govoriš tiše, kad ne čuje, glasnije! (Kaz. Dušica Veljković, r. 1945, zapis: D. Dragić, Topolovnik, 16. V 2015) [Bran.] Etimologija: lat. *cautelinus < cautela Grupa reči: Prostor, odnosi u prostoru, položaj, orijentacija i kretanje [=363 pojma] Reč zapisao: D. Dragić Mesto: Topolovnik Opština: Veliko Gradište Područje: 09 Ungurjani (Pečani)
IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE CĂTINÉL adv. Încetinel, lin, domol; tiptil. ◊ Expr. (Rar) Nel - cătinel = încet-încet. [Var.: câtinél adv.] – Lat. *cautelinus „cu precauție” (< cautela „prevedere”). Sursa: DEX09 (2009) CĂTINÉL adv. v. agale, alene, binișor, domol, încet, încetinel, încetișor, lin, liniștit, tiptil, ușurel. Sursa: Sinonime (2002) Link : cătinel |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||