|
|
(3328) turugă (rom. turugă) pokvarenjak [imenica] turugă (mn. turuź) [akc. turugă] (i. s.) — pokvarenjak, nepošten čovek ∎ asta dîn Mireiĭva ĭe mare turugă — ovaj iz Mirijeva je veliki pokvarenjak ♦ sin. strîkaśuńe [Pom.] Grupa reči: Telesne i duhovne bolesti ljudi i životinja, i lečenje [=262 pojma] Reč zapisao: DejanIlić Mesto: Vrbnica Opština: Malo Crniće Područje: 11 Ungurjani (Pomoravci) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE turúgă, turúgi, s.f. (reg.) 1. buturugă. 2. ciot, buștean. 3. copac bătrân. 4. pârghie. 5. (la pl.) coceni. sa: DAR (2002) Link : turugă |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||