|
|
(3522) meselnik (rom. meselnic) gost [imenica] meselnik (mn. meselnič) [akc. meselnik] (i. m.) — gost na slavi ∎ meselnik ĭe insă kare vińe la prazńek, și șeďe ka gostu dupa masă — meselnik je osoba koja dolazi na slavu, i kao gost sedi za trpezom [Kmp.] ♦ dij. sin. guost [Por.] Grupa reči: Društveni odnosi, status, običaji, pravo, pravda, sud, moral [=300 pojmova] Reč zapisao: V. Trailović Mesto: Prahovo Opština: Negotin Područje: 02 Carani (Kmpeni) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE MESÉLNIC s. v. mesean. Sursa: Sinonime (2002) MESEÁN ~éni m. Persoană care participă la o masă, la un ospăț sau la un banchet cu alte persoane; comesean. / masă + suf. ~ean Sursa: NODEX (2002) Link : meselnic |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||