|
|
(359) amețît (rom. ameţit) ošamućen [pridev] amețît (mn. amețîț) [akc. amețît] (prid.) — ošamućen; opijen; polusvestan ∎ amețît đi lovitură — ošamućen od udarca ∎ amețît đi durĭare — ošamućen od bolova [Crn.] ∎ stă amețît șî puzumeńit — stoji ošamućen i izbezumljen ♦ sin. bĭat, turbat, luvat, dus, kîpiĭat, șukĭat [Por.] ∞ amețî Grupa reči: Telesne i duhovne bolesti ljudi i životinja, i leč [=265 pojmova] Reč zapisao: F. Paunjelović Mesto: Osnić Opština: Boljevac Područje: 06 Munćani (Crnorečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE AMEȚÍT, -Ă, amețiți, -te, adj. 1. Cuprins de amețeală; fig. zăpăcit. 2. Beat. – V. ameți. Sursa: DEX98 Link : ameţit |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||