|
|
(3772) śuakă (rom. cioacă) brdo [imenica] śuakă (mn. śuoś) [akc. śuakă] (i. ž.) — (geog.) brdo; čuka ∎ s-a dus la śuakă ku vićiļi — otišao je na brdo sa stokom ∎ s-a mutat ku borđiĭu đin śuakă-n śuakă, kă lumĭa nuastră pi śuoś a trait — selio se sa burdeljem s brda na brdo, jer su naši ljudi na brdima živeli ∎ (u izr.) la śuakă — na brdu ∎ đi la śuakă — sa brda ∎ uom đi la śuakă — čovek sa brda, brđanin [Por.] Etimologija: srb. čuka Grupa reči: Zemljište i reljef [=124 pojma] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE CIOÁCĂ, cioace, s. f. (Reg.) Vîrf de munte sau de deal. — Comp. sb. čuka. Sursa: DLRM (1958) Link : cioacă |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||