|
|
(3837) ușta (rom. ușta) uzdisati [glagol] ușta (ĭuo ușćeḑ, ĭel ușćaḑă) [akc. ușta] (gl.) — uzdisati ∎ a lasato naĭka, șî ĭa numa ușćaḑă dupa jel — ostavio je momak, i ona sada samo uzdiše za njim ∎ ușćeḑ đi nakaz — uzdišem od muke ∎ o să ușćeḑăm dupa sat — uzdisaćemo za selom ♦ sin. suspina [Por.] Etimologija: lat. *oscĭtāre „a căsca” Grupa reči: Osećanje, mišljenje, narav, osobine i fiziologija čoveka [=474 pojma] Reč zapisao: Durlić Mesto: Tanda Opština: Bor Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE ușta vb. intraz., vb. refl. (Trans.) A suspina, a ofta. Sursa: NicoletaMihai ustá (-?, -át), vb. – A suspina. Lat. *oscĭtāre „a căsca” (Giuglea, Dacor., I, 252; REW 6111). Cuvînt slab documentat, ignorat de dicționare. Sursa: DER (1958-1966) Link : uşta |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||