|
|
(4087) sfik (rom. sfic) nalet [imenica] sfik (mn. sfikurĭ) [akc. sfik] (i. s.) — nalet nevremena; udar ∎ đintr-odată la munće s-a pus vižuļiĭa k-un sfik grĭeu đe zapadă, ș-a-nkis pîrća kîtra vaļe — odjednom se u planini digla oluja sa naletom snega, i zatrpala prtinu ka dolini [Por.] (stih) Măĭ înśet ku Paun Pănă vaku bun, Kă dîă vrun sfik Șî ku Paun nu faś ńimik. — Lakše malo sa Paunom Dok je doba mira, Kad udari vek nemira Od Pauna nema ništa! (Kaz. Paun Ilić, zapis: Durlić, Tanda, 19. IV 2017. [Por.] Grupa reči: Astronomija, meteorologija i atmosferilije [=161 pojam] Reč zapisao: Durlić Mesto: Tanda Opština: Bor Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE sfic s.n. (reg.) 1. sfichiuială, biciuire, plesnire. 2. rafală de ploaie sau de ninsoare. 3. loc expus vântului. Sursa: DAR (2002) Link : sfic |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||