  
  |
|
(4421) spus (rom. spus)  kazivanje [imenica]spus (mn. spusurĭ) (i. s.) — kazivanje, pričanje, priča; preporučivanje, preporuka ∎ pi spusu lu omo-la kare-l întîńiră, akuma ar trăbuĭa să-ntuarkă la stînga — prema priči onoga čoveka koga su sreli, sad bi trebalo da skrenu levo ∎ aļes fata pi spusu lu un praćin đin sato-la — izabrao je devojku po preporuci jednoga prijatelja iz toga sela ∎ spuso-la nuĭe đi tot nat — ta priča nije za svakoga [Por.] ∞ spuńa Grupa reči: Govor, sporazumevanje, gramatika; književnost, poezija [=138 pojmova] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE SPUS, (rar) spusuri, s. n. Faptul de a spune; spunere, povestire. Cinstiră amîndoi, mîncară pîne cu zahăr și apoi rîs și spus. MIRONESCU, S. A. 48. Sînt tari feciori la spusuri, dar slabi la făptuit. COȘBUC, P. II 197. Sursa: DLRLC (1955-1957) Link : spus |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||