|
|
(4552) sorośit (rom. sorocit) ureknut [pridev] sorośit (sorośită) (mn. sorośiț, sorośiće) [akc. sorośit] (prid.) — (mag.) ureknut, uročen ∎ uomu ĭe sorośit kînd dă pista momuată kare a sorośito vrîžîtuarĭa, șî kînd ĭa sa prinđe đi ĭel — čovek je ureknut kad nabasa na vradžbinu koju je oročila vračara, i kad se vradžbina primi ∎ kînd ĭe la uom ursa sorośită, grĭeu skapă — kad je čoveku sudbina urečena, teško može da se izbavi [Por.] ∞ soruok Grupa reči: Religija, magija i praznoverice [=108 pojmova] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE SOROCÍT, -Ă, sorociți, -te, adj. (Popular; despre date, termene, evenimente) Hotărît, stabilit, fixat. În ziua sorocită... pleacă la tîrg. STANCU, D. 83. ♦ Vrăjit, ursit, menit, predestinat. De - i este făcut cu mătrăgună sorocită, eu îl desfac. ȘEZ. II 133. Sursa: DLRLC (1955-1957) Link : sorocit |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||