    
 |
|
|
(456) ațuit (rom. aţuit) okončavanje [imenica] ațuit (mn. ațuiturĭ) [akc. ațuit] (i. m., prid.) — ① (i. m.) okončavanje, ravnanje po koncu, postupak u zidarstvu i tesarstvu ∎ kînd sa apukă đi śopļit, maĭsturu ațuĭașće ļiemnu — kad započne tesanje, majstor okončava drvo ② (prid.) — okončan, obeležen koncem ∎ ļiemnu ĭe ațuit, ńi apukîăm sî śopļim — drvo je okončano, počinjemo sa tesanjem [Crn.] ∞ ață (opis) Đi șopļit đirĭept, sî ațuĭașće ļiemnu. Ața să udă în apă mestakată ku fuńiźină, s-înćinźe bińe pi ļiemn, să rađikă đi mižluok șî slobuađe tot ku odată. Sî śopļașće pi sîămnu đi ață. — Za tesanje greda potrebno je okončavanje. Konac se natapa u rastvor vode i čađi, zategne po dužini trupca, sredina konca se podigne i naglo pusti. Teše se po tragu koji je konac ostavio na drvetu. Grupa reči: Zanati, alati, tehnika, oružje, mere, brojevi, poslovi, aktivnosti [=506 pojmova] Reč zapisao: F. Paunjelović Mesto: Osnić Opština: Boljevac Područje: 06 Munćani (Crnorečani) |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||