|
|
(4935) rapag (rom. răpag) nagib [imenica] rapag (mn. rapaźe) [akc. rapag] (i. s.) — nagib, pad ∎ ĭaruga mori nu sa faśe ku rapag mare, numa ku rapag sumĭarńik — vodenična jaruga ne pravi se sa velikim padom, nego sa umerenim [Mlava] ♦ up. rîpaguș ♦ sin. skuok [Por.] Etimologija: mađ. ropog ? Grupa reči: Prostor, odnosi u prostoru, položaj, orijentacija i kretanje [=363 pojma] Reč zapisao: S. Dragojević Mesto: Manastirica (Mlava) Opština: Petrovac Područje: 10 Ungurjani (Mlavljani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE rápăg s.n. (reg.) ghețuș; (în expr.) a face cuiva un răpag = a împinge din spate, a face vânt. Sursa: DAR (2002) Link : răpag |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||